Winnaars 8-uur Endurace Zandvoort SGT klasse!

 

Als ik met meer dan 200 km per uur op het rechte stuk richting de Tarzanbocht aan kom denderen hoor ik onze race engineer Luc over de onboard radio: “Box, box, volgende ronde box, box”. Ik reageer bevestigend met “check”.

 

Het is mijn tweede en laatste stint tijdens deze 8-uur Endurance race op Zandvoort en ik bedenk me dat ik deze ronde nóg meer ga genieten. Terwijl ik de langzamere auto’s op de baan inhaal, geholpen door de blauwe vlaggen van de marshalls op hun baanposten, realiseer ik me dat dit een droom is die werkelijkheid is geworden.

 

Ruim drie jaar geleden zag ik bij Dayvtec Engineering de BMW M240i cup racer staan en was op slag verliefd. In die auto wilde ik (endurance) racen. Ooit. Want hij was een maatje te groot voor mij wat vermogen en handling betreft (rondetijden van 1,46 en ik reed toen Mercedes-Benz SLK cup met rondetijden van 2.09). Over het kostenplaatje nog maar te zwijgen (toen €65.000 tegen €12.000 voor een SLK).

 

Ik bedacht een plan. Eerst meer race ervaring op doen tijdens sprint races en endurance races en daarnaast samenwerkingsverbanden aangaan. De uitvoering van het plan kostte een paar jaar en bracht me veel energie en vreugde, maar ook leermomenten en verdriet. Toen ik in 2020 bijna zover was om het WEK (Winter Endurance Kampioenschap) in de BMW M240i te racen brak Corona uit en vielen veel sponsors weg. Ook het kampioenschap zelf werd uitgesteld en later helemaal gecanceld. Mijn zorgvuldig uitgewerkte plan viel in duigen.

 

Denken in problemen levert vaak problemen op en denken in oplossingen brengt vaak oplossingen. Ik ben gaan kijken wat er dan wel mogelijk was. SIM coaching in een BMW M240i en een trackday in een BMW M3 E46 behoorden met wat hulp wel tot de mogelijkheden. Zo ontwikkelde ik mezelf toch door. Niet zoals ik in eerste instantie in mijn plan had staan, maar velen wegen leiden naar Rome, en in mijn geval naar een Endurance race met de M240i.

 

Ervaring opdoen met Endurance racen past in mijn grotere plan om ooit de 24-uur van le Mans te racen. Bovendien is het prijstechnisch een goede manier om kilometers te maken in de auto en dus ervaring op te doen. De kosten worden verdeeld over meerdere coureurs in het team die elkaar gedurende de lange race afwisselen. Bovendien is het strategische spel dat gespeeld wordt ontzettend leuk.

 

Inmiddels rijd ik de pitstraat in en zie ik teamgenoot Daniëlle al klaarstaan om met mij te wisselen. Ik realiseer me hoe gaaf het is om met drie andere powervrouwen te mogen racen, hoe we als team Driven bij Ambition iedereen laten zien dat je alles kan bereiken wat je wilt. Of je nu man of vrouw bent, binnen of buiten de standaard hokjes past. Zolang je je doel voor ogen houdt, gerichte actie onderneemt en je door niets of niemand laat tegenhouden is alles mogelijk.

 

Als we bijna twee uur later op het podium staan en de eerste prijs in ontvangst nemen knijp ik mezelf in mijn arm. We hebben gewonnen! Iets wat meer dan drie jaar geleden onmogelijk leek is gelukt!

 

Terug naar alle berichten